Konieczna glosa do „Notatek na marginesie”
Drodzy Czytelnicy, Szanowni Oponenci, pozostali Dyskutanci! Po wpisach pod drugim odcinkiem uznałem, że należy się nam wszystkim kilka słów wyjaśnienia.
Najpierw powiem, że nie lekceważę zastrzeżeń pana Kwasiżura, a tym bardziej uwag i oczekiwań pana Jacobovsky’ego (tak to się powinno pisać?, nie jestem pewien, więc przepraszam, jeśli popełniam błąd). Obawiam się, że nie sprostam oczekiwaniom żadnego z Panów. Już wyjaśniam, dlaczego. „Notatki na marginesie” nie są tekstami teoretycznymi (do tych, niektórych z nich, przykładowych, odsyłam w przypisie[1]). One są dzieleniem się tym, jak odbieram wiersz, co mnie w obcowaniu z nim zajmuje i jak to nazywam. Mówiąc jeszcze inaczej: na wiersze (sztukę) reagujemy b a r d z o r ó ż n i e i różne znajdujemy formy ujścia dla tych reakcji, a to teoretyczne, a to eseistyczne, a to wierszem (!), a to w rozmowie, a to wreszcie wpisami pod tekstami na naszym portalu. I oczekiwania dostosowuję, jako czytelnik, do tych form. I wyciągam z tego dwa wnioski:
