Trudno ich nie zauważyć: zespół Niwea Wojciecha Bąkowskiego i Dawida Szczęsnego występuje jako support przed legendarnym Kraftwerkiem, instalacja dźwiękowa Konrada Smoleńskiego reprezentuje Polskę na weneckim Biennale Sztuki, Katarzynę Krakowiak wyróżniono na 13. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji za projekt badający relację architektury z dźwiękiem.

Do spotkania polskiej sztuki i muzyki punk doszło na początku lat 80. Połączył je sprzeciw wobec rzeczywistości  stanu wojennego oraz dominującej estetyki. W tym czasie powstały m.in. “Zapis energetyczny” Józefa Robakowskiego z udziałem zespołu Moskwa, formacje artystyczno-muzyczne Zbigniewa Libery, Jerzego Truszkowskiego i Barbary Konopki czy akcje Akademii Ruchu, do których zespoły punkowe użyczały swoich utworów.

Dziś młodych polskich artystów interesuje nie tylko subkultura punkowa czy rockowa. Pojawiają się twórcy projektów bliższych awangardzie – jak Anna Zaradny i Piotr Bosacki – albo oddani popularnym gatunkom, jak disco polo Galactics czy szanty w wykonaniu Kashanti. Wykorzystują  konwencje, tworzą pastisze, ale również minimalistyczne, elektroniczne i eksperymentalne utwory.