Konstanty Ildefons Gałczyński – Anińskie noce

Księżyc diamentem szyby tnie,
na zachód lecą ptaki,
pająk nad łóżkiem zwiesza się ?
szkoda, że nie baldachim.

Upiorny nonsens polskich dni
kończy się nam o zmroku,
Teraz jak wielki saksofon brzmi
noc taka srebrna naokół.

I wielkim, bezkresnym wachlarzem
wachluje nas chłopiec nieduży,
szmaragdy w uszach ma,
on jest Murzyn,
a my nazywamy go Nocą.