Całować ranę ? są raną twe wargi,
Jeśli od miecza, to ostrożnie ciętą…
Przestać całować, to jakby odjęto
Trafionej w usta biednych praw do skargi,
Jeśli od miecza, to ostrożnie ciętą…
Przestać całować, to jakby odjęto
Trafionej w usta biednych praw do skargi,
Biorę cię w skrzydła, choć chude te barki
Dawno przeżyły swe jedyne święto,
Nie wziąć cię w skrzydła, to jakby zdmuchnięto
Płomień ostatniej na świecie latarki…
Całować ranę ? zakryć śmierć skrzydłami,
Bo śmierci szukasz niespokojną stopą,
Gdy wiatr północny twą grzywę rozwichrza…
Bądź, złota litość, nad wszystkimi nami,
Dla których rosa, a zwiastuje potop,
A potop bywa rzecz nie najstraszliwsza.
Reklama
