Ukazał się nr 3/55 2013
ZNAD WILII
ISSN 1392-9712, indeks 327956, cena 12 LT/15 PLN
(nieco niżej podaję jego treść)
Zapraszam do nabywania kwartalnika w salonikach RUCHu,
w sieci Garmond Press (markety, stacje benzynowe itp.).Proszę pytać!
Ponadto: w Księgarni Naukowej im.Prusa w Warszawie
(Krakowskie Przedmieście 7), Domu Spotkań z Historią (ul.Karowa 20)
Kolportaż prowadzi Krzysztof Jankowski, tel.89 5344878
(Olsztyn/Wybrzeże i okolice, choć nie tylko).
Wysyłamy pismo pocztą i to najlepszy sposób jego posiadania.
Wystarczy wysłać maila albo zadzwonić: ZNADWILI@WP.PL i 508764030
ZNAD WILII najlepiej oczywiście zaprenumerować!
Przypominam też Stałym Prenumeratorom o przedłużeniu subskrypcji.
——–
ZNAD WILII w Wilnie:
W PGA Znad Wilii, Isganytojo 2/4 (k. Bakszty,lit.Boksto, na Starówce)
w Domu Kultury Polskiej (ul.Naugarduko 76), księgarni ELEPHAS (Olandu 11), AKADEMINE KNYGA(Universiteto 4), RUDNINKU KNYGYNAS (Rudninku 20),
w sieci innych księgarni z działami polskimi.
Zamówić pismo można również telefonicznie albo mailem:
(370 5) 2478921 ZNADWILI@WP.PL
ZNAD WILII to 160 stron fascynującej lektury. W tym numerze m.in.:
W IN MEMORIAM Romuald Mieczkowski we wspomnieniach pt.
Romantyzm celów, pozytywizm działań. Leon Stanisław Brodowski (1918-2013)
przywołuje sylwetkę wielkiego Miłośnika Litwy.
O PROROKU Z WILNA, PROF. MARIANIE ZDZIECHOWSKIM
w kontekście Oskara Miłosza pisze dr Zenowiusz Ponarski (Toronto).
ROK POWSTANIA STYCZNIOWEGO
uczcony został niezwykle pięknymi wierszami, rzadka to rzecz, inspirowanymi malartswem nt. zrywu niepodległościowego. Ich autorem jest
prof. Radosław Żurawski vel Grajewski.
Do tego tematu nawiązuje wspaniałe opowiadanie JELEŃ Grzegorza Żukowskiego,
artykuły prof. Mieczyslawa Jackiewicza o SZTYLETNIKACH, jak też o kulisach wybudowania i odsłonięcia w WilniePOMNIKA CARYCY KATARZYNY II.
W cyklu MEDIA POLSKIE NA LITWIE
Romuald Mieczkowski przypomina o niezauważonym przez nikogo
25-lecia założenia Programu Polskiego w Telewizji Litewskiej,
w kontekście realiów, zbyt szybko zapomnianych.
Zaprezentowane zostały najnowsze wiersze prof. Władysława Zajewskiego,
zaś Leonard Drożdzewicz pisze o
FASCYNACJACH NIE TYLKO POETYCKICH KS. PRAATA TADEUSZA KRAHELA
Tomasz Otocki recenzuje książkę litewskiego historyka wojskowości Surgalisa o internowanych żołnierzach Wojska Polskiego na Litwie
(W GOŚCINIE U LITWINÓW)
Na odnotowanie zasluguje także wspomnienie Jana Kozicza o
TEATRZE RAPSODYCZNYM ALEKSANDRA CZERNISA.
W dziale PASJE, znajdziemy zapinik działań twórczych, relację z wystawy współczesnych artystów polskiego pochodzenia w Warszawie wraz z kolorową wklejką ich obrazów, odnotowana została wystawa fotografii Edwarda Hartwiga z udziałem jego siostry Julii Hartwig, jak tez córki.
w cyklu PODRÓŻE zachwyca fotoreportaż Jarosława Kowalskiego i Marcina Dławichowskeigo pt.ŚWITEŹ.
Kompedium wiedzy nt. pisarstwa w Wilnie dopełnia
POCZET TWÓRCÓW LITERATURY WILEŃSKIEJ
od XVI wieku do roku 1945, drukowany alfabetycznie w odcinkach.
Nigdzie Państwo nie znają tak dokładnej kroniki relacji polsko-litewskich,
z udziałem mniejszości polskiej na Litwie, jak też odrębnych instytucji
(Dom Kultury Polskiej i Instytut Polski w Wilnie, Centrum Kultury przy Ambasadzie RL w Warszawie), z podaniem źródeł, jak w rubryce
LITWA-POLSKA. Z MIESIĄCA NA MIESIĄC, WYDARZENIA, FAKTY, OPINIE. Ponadto sygnalizowane są tu najnowsze wydawnictwa, dotyczące powyższych zagadnień. Dział przydatny dla zainteresowanych regionem, dla badaczy, studentów, o czym świadczą sygnały od Odbiorców.
————
Ponadto przypominam o tym, że można zamówić inne wydawnictwa z serii Biblioteka Znad Wilii:
Romuald Mieczkowski, Na litewskim paszporcie, Biblioteka Znad Wilii (4),
Wyd. Znad Wilii, Wilno 2011, s. 160, ISBN 978-9986-532-06-4
W 5 rozdziałach: Canaletto maluję Wilno, Pytanie o korzenie, Pokochać Warszawę,
Białe i czarne oraz Dwa miody. Ze 134 wierszami z ostatnich 2-3 lat.
–
Na planie pierwszym są kwestie tożsamości, spuścizny dziejowej, szukania ojczyzny przez tych, których dzisiejsze uwarunkowania usiłują odciąć od wielowiekowych korzeni. Z echami WKL, które kształtowało charakter Wilna. Z szukaniem odpowiedzi na pytanie: co dziś oznacza pisać po polsku na Litwie i gdziekolwiek bądź poza Polską. W wydaniu – 28 fotografii Wilna. Książka jest do nabycia w księgarniach wileńskich, w Warszawie w Księgarni Naukowej im. B. Prusa na Krakowskim Przedmieściu, w Domu Spotkań z Historią na Karowej. Można ją zamawiać bezpośrednio u autora/wydawcy.
——————————
Przenieść Wilno do serca. Portret Miasta
Biblioteka Znad Wilii nr 2, Wilno 2009, ISBN 978-9986-532-05-7
Poezja Polaków (z Wilna, Polski i na emigracji), Litwinów, Białorusinów, Tatara, Rosjanina, Czecha i Estończyka tworzy unikalny Portret Miasta z najpiękniejszymi wierszami 50 autorów. Są to m.in.: Ihar Babkou, Tadeusz Chabrowski, Leszek Długosz, Vytautas Landsbergis, Marcelijus Martinaitis, Henryk Mażul, Zianon Paźniak, Wojciech Piotrowicz, Alicja Rybałko, Ramute Skucaite, Józef Szostakowski, Tomas Venclova, Sławomir Worotyński. W opracowaniu zamieszczono oddzielne wklejki z 24 fotografiami Wilna.
———
Romuald Mieczkowski, Nikt nie woła, Biblioteka Znad Willi nr 2,
Wilno 2007, ISNB 978-9986-532-04-0
82 wiersze ukazują Wilno, widziane przez Polaka, mocno związanego z tym Miastem. Dostrzega on złożoność nieodwracalnych zmian, stara się uzmysłowić sens wielkich i małych, straconych i pozyskanych Ojczyzn. Wilno w tych wierszach bywa zawsze, nawet gdy mowa jest o czymś innym. To widzenie świata dopełniają fotogramy autorstwa poety, którymi szkicuje Miasto, potraktowane jako otoczka dla zawartych przeżyć.
——————————————————
Romuald Mieczkowski, Objazdowe kino i inne opowiadania wileńskie
Biblioteka Znad Willi nr 1, Wilno 2007, ISBN 978-9986-532-03-31
Literatury o Wilnie i Wileńszczyźnie powstało niemało. Cieszyła się ona sympatią przed wojną, istniała w ocenzurowaniu w PRLu, temat podejmowano na emigracji. Po wojnie w większości opisywała wojenną gehennę, życie na obczyźnie. A co działo się na terenach na Wschodzie, na których pozostali Polacy? Świadectw takich niewiele. Szczególnie, jeśli chodzi o dokonania, tworzone przez naocznych świadków. Niektóre moje opowiadania obrazują trudny świat człowieka, wychowanego w polskiej tradycji, ale żyjącego w twardych sowieckich realiach. Zdarzenia, mimo fabuły literackiej, są rodzajem dokumentu, bowiem ludzie noszą swe prawdziwe nazwiska. To hołd, który oddałem rodzinie, krewnym. Dzięki jednemu opowiadaniu moi dziadkowie Piotrowscy pośmiertnie zostali upamiętnieni za uratowanie podczas wojny rodziny żydowskiej. Jest to próba przypomnienia o nas, Polakach na Wileńszczyźnie. W książce zawarłem drogie dla mnie zdjęcia z archiwum rodzinnego (RM).
——————-
Zapraszam serdecznie!
