Konwicki podarował rękopisy Bibliotece Narodowej

0
123

Rękopisy swoich jedenastu powieści podarował Bibliotece Narodowej Tadeusz Konwicki, jeden z najwybitniejszych i najpopularniejszych pisarzy polskich, a także reżyser filmowy.


Do najstarszych z przekazanych obiektów należą manuskrypty Zwierzoczłekoupiora (1969), Nic albo nic(1971) i Kroniki wypadków miłosnych (1974), zaś do najciekawszych: autografy powieści, których oficjalną publikację zablokowała ze względów politycznych cenzura PRL: Małej Apokalipsy (1979), Wschodów i zachodów księżyca (1982),Rzeki podziemnej (wyd. nakładem NOW-ej w 1984 r., a rok później przez londyński Aneks jako Rzeka podziemna, podziemne ptaki). Badaczy twórczości Konwickiego zainteresują także rękopisy powieści Bohiń (1987) oraz Czytadło(1992), a także prozy sylwicznej, w dużej mierze autobiograficznej i autotematycznej, znanej z książek: Nowy Świat i okolice (1986), Zorze wieczorne(1992) czy Pamflet na siebie (1995).

Oprócz rękopisów pisarz przekazał także tekturowe teczki, w których rękopisy przechowywał. Na teczkach tych notował pomysły kompozycyjne, zapisywał kolejność rozdziałów, szkicował schemat narracji. Wszystkie rękopisy sporządzone zostały piórem wiecznym (czarnym i niebieskim atramentem) oraz ołówkiem. Karty papieru pisarz wykorzystywał maksymalnie, zapisując na poszczególnych stronach od 55 do 75 linijek tekstu. 

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko