Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków ICOMOS czyli organizacja doradcza Komitetu Światowego Dziedzictwa wydała pozytywną rekomendację dla wniosku o wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO “Drewnianych cerkwi w polskim i ukraińskim regionie Karpat” oraz projektu rozszerzenia wpisu Kopalni Soli w Wieliczce o kopalnie w Bochni i wielicki Zamek Żupny pod wspólna nazwą „Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni”.
Wniosek dotyczący karpackich cerkwi jest wynikiem kilkuletniej współpracy reprezentującego stronę polską Narodowego Instytutu Dziedzictwa z przedstawicielami strony ukraińskiej: Państwowym Historyczno-Architektonicznym Rezerwatem w Żółkwi oraz Naukowo- Badawczym Instytutem badania Zabytków w Kijowie. Prace związane z jego przygotowaniem były finansowane niemal w całości ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Rekomendacja ICOMOS jest podsumowaniem wieloetapowej oceny merytorycznej polsko – ukraińskiego wniosku dotyczącego 16 obiektów, z których 8 znajduje się w Polsce (Małopolska) i osiem na Ukrainie. Wytypowane cerkwie zlokalizowane są w północnej strefie Karpat Zachodnich. Najstarsze z nich pochodzą z XVI wieku. Na tle drewnianego budownictwa sakralnego pozostałej części Europy, karpackie cerkwie wyróżnia różnorodność form i typów, doskonałość ciesielskich rozwiązań konstrukcyjnych oraz odmienność stylistyczna dodająca cerkwiom tej części Karpat dodatkowego, niepowtarzalnego kolorytu.
Kolejny polski projekt rekomendowany pozytywnie przez ICOMOS, dotyczy rozszerzenia wpisu Kopalni Soli w Wieliczce o kopalnie w Bochni i wielicki Zamek Żupny. Kopalnia soli w Wieliczce została wpisana na Listę w 1978, gdy w tym czasie w Kopalni w Bochni trwała jeszcze eksploatacja przemysłowa soli i obiekt nie był przygotowany do udostępnienia zwiedzającym. Obie kopalnie współtworzyły historyczne przedsiębiorstwo zwane „Żupy Krakowskie”, które funkcjonowało nieprzerwanie, od połowy XIII w. do końca XX w. Poszerzenie wpisu kopalni wielickiej o kopalnię w Bochni jest niezbędnym dopełnieniem obrazu miejsca i może dać pełne wyobrażenie o skali historycznego przedsięwzięcia technicznego, organizacyjnego i gospodarczego. Pokazanie kopalni w Wieliczce i Bochni daje możliwość zapoznania się w sposób pełny z historycznym zjawiskiem, jakim było królewskie przedsiębiorstwo wydobywcze oraz umożliwia zapoznanie się z budową geologiczną i historią powstania rozległego złoża soli mioceńskich.
Lista Światowego Dziedzictwa zawiera spis obiektów objętych szczególną ochroną UNESCO, ze względu na ich unikatową wartość kulturową bądź przyrodniczą. Obecnie znajduje się na niej 936 obiektów z 153 krajów, w tym 13 z Polski. Są to: Stare Miasto w Krakowie, Zabytkowa Kopalnia Soli w Wieliczce, Auschwitz-Birkenau, Puszcza Białowieska, Stare Miasto w Warszawie, Stare Miasto w Zamościu, średniowieczny zespół miejski w Toruniu, zamek krzyżacki w Malborku, Kalwaria Zebrzydowska, Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy, drewniane kościoły południowej Małopolski, Park Mużakowski oraz Hala Stulecia we Wrocławiu.
