Krzysztof Gąsiorowski – Która była

0
175
Teraz śpi wychylona w ranną świtę światła,
Iskry poruszają drobnymi ustami,

Naga, w naszyjniku pocałunków;

Błękitna włócznia zatknięta w poranek.

Nie moja ręka wieje przez jej włosy.

Wykuta z brązu

– stopu zamierzchłej epoki i słońca;

Anonimowa w masce z moich oczu,

Jak niezmienna.

Strącony wazon włosów:

Kobieta która była całą moją nocą,

Całą nocą,

Kiedy zysk mieliśmy przeliczać i stratę.

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko