Helena Raszka – Mówisz do mnie

0
649
Mówisz do mnie
– moja –

a ja jestem niczyja –

jak wiosna,

co skowronkom i przebiśniegom sprzyja,

jak gwiazda,

która wieczorem we mgle gęstej moknie,

i jak smutny cień brzozy

porzucony na oknie.

Znajdziesz moje odbicie

we wszystkich wodach świata,

lecz gdy zanurzysz dłonie,

ażeby je schwytać,

przecieknie ci przez palce

poświatą księżyca.

Reklama
Poprzedni artykułZ lotu Marka Jastrzębia – CELEBRYCI NADCHODZĄ, CZYLI DNO, PANIE DZIEJASZKU!
Następny artykułLipcowy numer Krytyki Literackiej

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę wprowadź nazwisko