Tadeusz Kubiak – Kobieta przed lustrem

0
293
Długo stała przed lustrem jak słońce przed wodą
powoli sczesywała ruchem na wpół sennym

z promieni włosów piętno moich dłoni ciemnych

które z jej życia wzięły pół jej życia ? młodość

Iskry szpilek błyszczały w palcach jej różowych

grecką modą zdobiła profil swojej głowy

puszczając włos na czoło w złocistych meandrach

Bezwiednie to czyniła związywała włos

w gordyjski węzeł wiążąc me chęci i los

których nie umiem rozciąć mieczem Aleksandra

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko