(pamięci Wisławy Szymborskiej)
I już Jej nie ma.
I nic nie napisze.
Prawda, Nieprawda.
Pozostały wiersze.
Kruchość ulotna
jak skrzydła Pegaza.
I wyfrunęła.
Lutnia pozostała.
Więc Jest. I będzie.
Kto powiedział? – Nie ma.
Reklama
