Jerzy Granowski – „Soterion” – zwierciadło naszej duszy

0
242

 

Jerzy Granowski


 


„Soterion” – zwierciadło naszej duszy

 


Ostatnio miałem niesamowitą przyjemność przeczytania kolejnej, ale tym razem prozatorskiej książki Piotra Prokopiaka zatytułowanej „Odsypiając przeszłość”. Ta nieszablonowa i niełatwa w odbiorze proza, za pomocą wyrafinowanego, metaforycznego języka, przybliża przemyślenia „zamulonych” pacjentów oddziału psychiatrycznego, oscylując wokół głębokich rozważań najważniejszych kwestii życia i śmierci.


Jak to w takich ośrodkach bywa spotykają się ludzie o różych charakterach i poglądach, o różnych doświadczeniach życiowych i zawodowych.

Główny bohater poeta i heretyk, nie potrafiący odnaleźć się we współczesnym świecie, zarazem świetny obserwator, prowadzi szczególny pamiętnik, rejestrując swoje analityczne przemyślenia. Nawet znajomość Pisma Świętego nie pomaga mu w rozwianiu pewnych wątpiwości. Próba targnięcia się na własne życie spowodowała, że znalazł się w „Soterionie” * – miejscu oczyszczenia, wybawienia, ratunku, wyzwolenia – pośród innych psychicznie słabych pacjentów, oczekujących

medycznej i psychiatrycznej pomocy.


Książka w zapisie i formie, skłaniajaca się ku prozie poetyckiej, porusza filozoficzne i psychologiczne aspekty życia społecznego i egzystencjalizmu nie tylko pacjentów.

Zamknięty mikroświat szpitalnej społeczności to w szerszym konteksie my sami i nie można powiedzieć, że poruszone tam problemy, także polityczne, nas nie dotyczą.


Ta psychologiczna książka Piotra Prokopiaka nie należy do łatwej w odbiorze, jednak wgłębiając się w jej treść zaczynamy rozumieć przekaz autora poprzez poznawanych kolejno bohaterów.

Pomagają mu w tym kuracjusze „Soteriona”: Gdaś, Janusz, Aga, Pudernica, Arek, Mirek, Alimenciarz, Helena czy Moher z Towarzyszem, którzy odzwierciedlają nasze,

jak najszersze poglądy religijne i polityczne od PRL-u do dzisiejszej demokracji.


Ogólne, czasami schizofreniczne zachowania, przeżycia, wizje, sny, wspomnienia i filozoficzne dysputy uświadamiają nam nasz codzienny byt.

Piotr Prokopiak w książce nie unika trudnych spraw i stara się rozwinąć problemy, którymi żyjemy – kościół, kapitalizm i komunizm, PRL i obecna niby demokratyczna RP.

Chociaż autor nie opowiada się po żadnej stronie to niezależnie od przekonań czytelników wzmaga ich zainteresowanie książką. Czytelnik utożsamiając się z wybranym bohaterem może

nawet weryfikować swoje podejście do życia, zmieniać je lub utrwalać.

Okazuje się, że mimo skrajnych poglądów mieszkańcy „Soteriana” dążą do tego samego celu, a jest nim ocalenie, wybawienie i wyzwolenie swojego EGO, by móc sprostać wymaganiom rzeczywistości.



Książka ze wszech miar godna przeczytania i to wielokrotnego.


„Odsypiając przeszłość” – Piotr Prokopiak

Wydawnictwo „Papierowy Motyl”

Rok 2011

Stron 200

Format 130 x 190 mm

Okładka miękka

ISBN 9788362222209


Piotr Prokopiak urodził się w 1973r w Szczecinku. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich.

Laureat wielu konkursów poetyckich m. in. im. Leszka Bakuły, im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej,

im. Wł. Pietrzaka, „O Srebrną Łuskę Pstrąga”.”Poeta Regionu” w XI edycji OKP „Malowanie Słowem”.

Swoją twórczość prezentował w licznych almanachach poetyckich oraz zbiorach poezji:

Narodzeni z wiatru ( 2007 ), Przedcisze (2008), Pastwisko losu (2009), Homo Hereticus (2010).

——————————————————————————————————–

*) Greckie słowa: „soteria” – ocalenie, wybawienie, zbawienie, wyzwolenie;

„sodzo” – wybawić, zbawić, ratować, ocalać, zachowywać, chronić, uwalniać.

Reklama
Poprzedni artykułLesław T. Adamczyk – Wojna i dziewczyny czyli 11 opowieści
Następny artykułIgor Wieczorek: Oby tak dalej, Mistrzu!

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę wprowadź nazwisko