Jesteśmy portalem literackim, ale ponieważ zdecydowana większość prasy krajowej dziś o tym milczy, musimy przypomnieć my. To taki wewnętrzny nakaz, żeby zachować w sobie człowieczeństwo i dumę, żeby o Tamtych nie zapomnieć.
Kilka dni przed planowanymi mordami Armia Krajowa, jej lokalne dowództwo podjęło próbę negocjacji z UPA w celu powstrzymania fali mordów. 10 lipca delegacja polska udała się na zaplanowane spotkanie. Ukraińcy wymordowali całą delegację, która przybyła na spotkanie do miejscowości Kustycze.
Cytujemy za Wikipedią:
“O świcie (godzina 3.00 nad ranem) 11 lipca 1943 oddziały UPA dokonały skoordynowanego ataku na 99 polskich miejscowości, głównie w powiatach horochowskim i włodzimierskim pod hasłem Śmierć Lachom. Po otoczeniu wsi, by uniemożliwić mieszkańcom ucieczkę, doszło do nieludzkich rzezi i zniszczenia. Ludność polska ginęła od kul, siekier, wideł, kos, pił, noży, młotków i innych narzędzi zbrodni. Polskie wsie po wymordowaniu ludności były palone, by uniemożliwić ponowne osiedlenie. Była to akcja dobrze przygotowana i zaplanowana. Na przykład, akcję w powiecie włodzimierskim poprzedziła koncentracja oddziałów UPA w lasach zawidowskich (na zachód od Porycka), w rejonie Marysin Dolinka, Lachów oraz w rejonie Zdżary, Litowież, Grzybowica. Na cztery dni przed rozpoczęciem akcji we wsiach ukraińskich odbyły się spotkania, na których uświadamiano miejscową ludność o konieczności wymordowania wszystkich Polaków. Rzeź rozpoczęła się około godz. 3 rano 11 lipca 1943 od polskiej wsi Gurów, obejmując swoim zasięgiem: Gurów Wielki, Gurów Mały, Wygrankę, Zdżary, Zabłoćce – Sądową, Nowiny, Zagaję, Poryck, Oleń, Orzeszyn, Romanówkę, Lachów, Swojczów, Gucin i inne. We wsi Gurów na 480 Polaków ocalało tylko 70 osób; w kolonii Orzeszyn na ogólną liczbę 340 mieszkańców zginęło 270 Polaków; we wsi Sądowa spośród 600 Polaków tylko 20 udało się ujść z życiem, w kolonii Zagaje na 350 Polaków uratowało się tylko kilkunastu.”
Tak można długo. Bezimienne mogiły rozsypane są po całych przedwojennych, Polskich Kresach. Tak zwany Pogrom Ukraiński rozpoczął się już 1942 roku obejmując Południowe Kresy /dzisiejsza Ukraina/ , Wołyń i Polesie. Nacjonaliści ukraińscy wymordowali w straszliwy sposób blisko 200 tys. Polaków, Polek, dzieci. Ukraińcy wiązali Polaków drutem kolczastym, oblewali benzyną i palili; wbijali rodaków na pale; brzemiennym kobietom rozcinano brzuchy; obcinano głowy, które następnie stawiano na parapetach domostw wyludnionych wiosek. Dziećmi rzucano o ściany domów, tak że ich mózgi rozpryskiwały się; kobiety w okrutny sposób przed śmiercią wielokrotnie gwałcono, obcinano im piersi i wbijano na pale. Tak, powtórzmy, wymordowano ponad 200 tysięcy naszych Rodaków, a świat nadal milczy!
Prosimy, jeśli jesteś wierzący, zmów za nich Wieczne Odpoczywanie, jeśli nie, pochyl głowę zadumany nad zmiennością losu i ludzką pamięcią.
