Janusz Termer
Powracająca fala krytyki społecznej w literaturze pięknej.
Rzut oka i parę cytatów…
Sztuka jest aktem społecznym samotnej jednostki.
William Butler Yeats
Nie ma rzeczy bardziej niejasnej niż pojęcie literatury.
Robert Escarpit
Działo literackie jest krytyką rzeczywistości.
Stefan Kawyn
Problematyka „krytyki społecznej w literaturze pięknej” (przy całej wieloznaczności słów tutaj użytych) to jedna wielka niebezpieczna kipiel oraz jakże, z każdego punktu widzenia: metodologicznego, jak i rzeczowego, zdradliwa pułapka dla próbującego ją pokonać, zwłaszcza w krótkim wystąpieniu. Świadom tego aż nadto pragnę – ad usum niniejszej wypowiedzi – ograniczyć się do paru uwag ogólnych i odwołać się do kilku cytatów z dzieł różnych autorów i epok historycznoliterackich w przeświadczeniu, że rzucą one chociaż odrobinę światła na te tak wielokrotnie złożone i ciągle na nowo stawiane, problemy związków między sztuką a rzeczywistością, literaturą a życiem społecznym, domagające się nowych, współcześnie zadawanych pytań i prób odpowiedzi…
